Almindingen - Bajkowy las Bornholmu

Almindingen, położony w samym sercu wyspy Bornholm, to miejsce, które zachwyca swoim urokiem i dzikością. Ten bajkowy las jest jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc na wyspie. Turyści, którzy przybywają na Bornholm, szukają w nim spokoju i harmonii. Almindingen rozciąga się na północ od miejscowości Aakirkeby i jest jednym z największych kompleksów leśnych w Danii.

Las Almindingen nie jest naturalnym lasem, lecz został założony około 1800 roku. Przed jego odtworzeniem obszar ten służył jako pastwisko dla bydła. Obecnie ten naturalny raj o powierzchni 3800 hektarów, który niektóre źródła określają nawet jako trzeci co do wielkości las w Danii, jest nie tylko imponujący pod względem rozmiaru, ale również zachwyca swoim pięknem. Wśród małych wzgórz i dolin można znaleźć ukryte leśne jeziora i torfowiska. Duże, nieregularne bloki skalne, strome skały i malownicze polany występują naprzemiennie, szczególnie po stronie zachodniej.

W Almindingen znajduje się niezliczona ilość dobrze oznakowanych i malowniczych szlaków turystycznych, które prowadzą przez las. Można również wspiąć się na jedną z wielu wież widokowych i obserwować dziką zwierzynę leśną. Wieże widokowe znajdują się również na obszarze dwóch dużych torfowisk w lesie, Bastemose i Swinemose. Wyjątkową cechą wieży widokowej przy Bastemose jest to, że jest przystosowana dla osób niepełnosprawnych. Dzięki temu każdy może cieszyć się niesamowitą różnorodnością flory i fauny tego miejsca, które zapiera dech w piersiach.

Dolina Echa - Ekkodalen

Dolina Echa, znana również jako Ekkodalen, jest jednym z najpiękniejszych miejsc na wyspie Bornholm, leżącej na Morzu Bałtyckim. Dolina ta jest częścią Lasu Almindingen, który przecina kilka malowniczych dolin. Jednak to właśnie Ekkodalen wyróżnia się swoją wyjątkową atrakcją - możliwością usłyszenia echa.

Ekkodalen jest największą doliną na Bornholmie o długości około 1 km. To magiczne miejsce jest ulubionym celem zarówno turystów, jak i lokalnej społeczności. Mieszkańcy wyspy twierdzą, że najlepsze echo można usłyszeć przy źródle Hansa Christiana Ørsteda, które znajduje się przy wejściu do doliny. Jest to punkt, w którym dźwięki odbijają się od otaczających skał, tworząc niesamowite efekty akustyczne.

Wędrówka przez Ekkodalen to niezapomniane doświadczenie. Skały wznoszą się stromo po obu stronach doliny, osiągając wysokość nawet 20 metrów. Ich powierzchnie częściowo porośnięte zielenią nadają dolinie niezwykły urok. W trakcie spaceru można podziwiać malownicze widoki na okolicę, które roztaczają się z kilku punktów na skraju doliny. Te panoramiczne widoki są nagrodą za trud wspinaczki, a jednocześnie stanowią doskonałą okazję do zatrzymania się, by oddać się kontemplacji piękna natury.

Dolina Echa, czyli Ekkodalen, to prawdziwy klejnot Bornholmu. Jej piękno przyrody, mistyczna atmosfera i niezwykłe akustyczne doznania sprawiają, że jest to miejsce, które trzeba koniecznie odwiedzić podczas podróży na tę urokliwą wyspę.

Ekkodalen

Fuglsangsrenden

Fuglsangsrenden to ścieżka prowadząca wzdłuż Ekkodalen - Doliny Echa, która powstała przez niszczycielską siłę wody, która erodowała skały od czasów epoki lodowcowej. Utworzyła w ten sposób dzisiejsze naturalne przejście, aczkolwiek w kilku miejscach zostały wybudowane schody. Na skale u podnóża ścieżki znajduje się pomnik zwiadowcy Johannesa V. Andersena, który zginął w 1947 roku. Nieco dalej znajduje się pomnik Hansa Rømera, który odtworzył las Almindingen w latach 1800–1836 z wykutym w skale poematem Vilhelma Bergsøe:

„Vildtet skabte han hjem and mennesket skygge
Tusinde sangfugle nu i hans højsale bygge
Døde natur, af ham fik du livet tilbage .
Hvo som af død skaber liv, kan døden ej tage.”

Przetłumaczony tekst:
„Gra, którą stworzył dla domu i ludzkiego cienia
Tysiące ptaków śpiewających teraz w jego wysokich halach
Martwa naturo, dzięki niemu odzyskałaś życie.
Kto stwarza śmierć z życia, nie może przyjąć śmierci ”

Fuglsangsrenden

Dronningestenen i Loklippen

Są to dwa punkty widokowe położone na wysokim płaskowyżu z widokiem na południe nad torfowiskiem Vallensgård i południowy Bornholm, stąd na horyzoncie widać morze.
Dronningestenen nazywany jest "kamieniem królowej".

Dronningestenen i Loklippen

Rytterknægten i Kongemindet

Rytterknægten, jest najwyższym punktem Bornholmu położonym na wysokości 162 metrów nad poziomem morza. Wieża powstała w 1856 roku na pamiątkę wizyty duńskiego króla Frederyka 7 i hrabiny Danner. Pomnik został sfinansowany ze środków zebranych od ludności wyspy. Król i hrabina uczestniczyli w inauguracji punktu obserwacyjnego, który nazwano Kongemindet.

Stopniowo las wokół Kongemindet zaczął zasłaniać widok. W 1899 r., dodano kolejny element punktu widokowego wykonanego ze stali. Dwie połączone wieże mierzą w sumie 22 metry, co oznacza, że stojąc na szczycie, znajdujemy się 184 metry nad poziomem morza.

W pogodny dzień można zobaczyć sporą część wyspy Bornholm i Ertholmene. Kamienny punkt widokowy zaprojektował architekt Gottlieb Bindesbøll, którego głównym dziełem jest Muzeum Thorvaldsens w Kopenhadze, a stalową wieżę zaprojektował jego syn - Thorvald Bindesbøll.

Rytterknægten i Kongemindet

Gamleborg

Gamleborg w Almindingen to najstarszy zamek królewski na Bornholmie i najstarsza znana budowla kamienna na wyspie. Znajduje się na skraju Doliny Echa.

Płaskowyż zamkowy otoczony jest potężnymi murami obronnymi, a około 1100 r. zamek został dodatkowo wzmocniony potężnym kamiennym murem granitowym. Najstarsze znaleziska związane z zamkiem pochodzą z 10-tego wieku, czyli z czasów Gorma Starego i Haralda Blåtanda. Odkrycie wielu różnych rodzajów obiektów sugerują, że w XI i XII wieku w zamku znajdował się stały garnizon. Wiemy z pisemnych źródeł, że w 890 roku Bornholm miał własnego króla i że w czasach Haralda Blåtanda (940 ne - 986 ne) wyspa podlegała duńskim rządom.

W połowie XII wieku Gamleborg został opuszczony, prawdopodobnie na rzecz zamku Lilleborg, położonego około 700 metrów dalej na północny zachód.

Gamleborg

Lilleborg

Lilleborg jest jednym z najstarszych średniowiecznych zamków królewskich w Danii. Prawdopodobnie został zbudowany przez duńskiego króla Svend Grathe około 1150 roku. Z tamtego czasu nie ma żadnych pisemnych wzmianek o Lilleborgu, jednak ustalenia na miejscu wskazują, że zamek służył jako obiekt wojskowy, centrum administracyjne oraz miejsce zamieszkania komornika królewskiego oraz jego rodziny i sług. Stosunkowo duża liczba kluczy i części zamków wskazuje, że w zamku przechowywano wiele kosztowności, które były zamknięte w skrzyniach lub zabezpieczone za bramami zamku.

Kiedy zamek został zbudowany na szczycie 16-metrowej skarpy, był otoczony wodą. Został zbudowany jako twierdza pierścieniowa, co oznacza, że okrągły dziedziniec otaczał różne budynki do życia i pracy. Na zewnątrz okrągłej ściany znajdowało się tak zwane podwórze; gospodarstwo hodowlane mieszczące zwierzęta gospodarskie oraz narzędzia i produkty rolnicze.

Lilleborg został zniszczony i podpalony w 1259 r. przez arcybiskupa Lund.

Ruiny zamku Lilleborg, Bornholm

Christianshøj

Hans Rømer - leśnik, zbudował drewniany pawilon, który później został zastąpiony kamiennym domem leśnym, który dziś stanowi część gospody Christianshøj.

Christianshøj zostało nazwane na pamiątkę wizyty księcia Christiana Frederika, później znanego jako Christian 8, na Bornholmie w 1824 r. Z tej okazji zorganizowano publiczne świętowanie w lesie. Było to wielkie wydarzenie, ponieważ Bornholm nie był odwiedzany przez króla od 1686 r. Podobno w uroczystościach wzięło udział 10 000 osób i połowa populacji wyspy.

Wiele dużych dębów w Christianshøj to najstarsze drzewa w Almindingen. Kiedy ze względów bezpieczeństwa w 2009 r. ścięto jedne z nich, pierścienie wzrostu wykazały, że drzewo ma ponad 400 lat.

Christianshøj Bornholm

Jomfrubjerget

Jomfrubjerget jest jednym z najwyższych punktów Almindingen i znajduje się w samym centrum Bornholmu.

Jest to popularna atrakcja z pięknym widokiem na Åremyr, który można podziwiać z umieszczonych tam ław i stołów podczas grillowania nad ogniskiem. W 1891 r., kiedy Bornholm stał się atrakcją turystyczną, na płaskim płaskowyżu na szczycie wzgórza wybudowano wspaniały letni hotel, który został zniszczony przez pożar w 1974 roku.

Jedyne pozostałości pierwotnego lasu Almindingen znajdują się na Jomfrubjerget, w okolicy Christianshøj i na Hallebakken.

Jomfrubjerget i jezioro Åremyr

Rokkestenen

Rokkestenen to duży głaz narzutowy, który został pozostawiony przez lód około 10 000 lat temu.

Legenda głosi, że spoczywa na diamencie, dlatego się kołysze. W okolicy Rokkestenen znajduje się Kohullet z krystalicznie czystą wodą oraz Puggekullekær - „staw na wzgórzu trolla”.

Udkæret

Rezerwat ptaków Udkæret znajduje się na południe od Almindingen i jest jednym z najlepszych rezerwatów ptaków na Bornholmie. W okresach migracji wiosną i jesienią Udkæret jest miejscem odpoczynku i żerowania wielu ptaków wodnych i brodzących. Zimą jest to dobre miejsce do obserwowania ptaków drapieżnych.

Udkæret to stary podmokły obszar, który został kiedyś osuszony i odzyskany dla rolnictwa. Jednak około tysiąca lat temu dreny zostały zatrzymane i woda ponownie zalała ten teren. W ciepłe majowe wieczory Udkæret rozbrzmiewa rechotem setek żab, a w kwietniu i wrześniu o zmierzchu widać dużą liczbę nietoperzy. Z wierzy w rezerwacie roztacza się piękny widok, do której można dojechać pojazdem na prywatny kemping Gulbakkehave.

Hareløkkerne

Hareløkkerne to nazwa działek, które kiedyś należały do leśniczego o imieniu Hare. W 1960 r. zbudowano tutaj tor wyścigowy. W pierwszym wyścigu wzięło udział ponad 10 000 gości, a wyścigi konne są nadal popularne na Bornholmie.

Wyścigi odbywają się od kwietnia do października. Naprzeciw toru wyścigowego znajduje się ogrodzony plac zabaw dla psów w Almindingen oraz plac zabaw dla dzieci.

Plac zabaw w Hareløkkerne jest przeznaczony dla małych jak i starszych dzieci. Maluchy mogą bawić się w „kojcu” wysypanym wiórami i wyposażonym w błotną kuchnię. Dla nieco starszych dzieci stworzono tor równowagi oraz ściankę wspinaczkową „Lindormen”. Jest także strefa muzyczna, otwarte trawniki, huśtawki oraz dwa miejsca na ognisko. Za placem zabaw znajduje się Musestien, ścieżka z rzeźbionymi drewnianymi figurami, odpowiednia dla dzieci w wieku od 3 lat i może być ona przebyta w towarzystwie osoby dorosłej.

Bastemose

Bastemose jest największym torfowiskiem w Almindingen. Jest to również jeden z najbogatszych obszarów, zarówno pod względem ptaków, roślin, jak i owadów.

Naturę Bastemose można podziwiać z wieży widokowej oraz mostu nad wodami torfowiska. Z wieży obserwacyjnej można dojrzeć wiele gatunków ptaków, w tym żurawie, błotniaki, szare gęsi i krzyżówki. Przy odrobinie szczęścia, możemy też dostrzec rybołowy i orły morskie, które regularnie bywają na torfowisku. Na moście można zbliżyć się do flory i fauny jeziora. Łabędzie i ich szare łabędziątka często żywią się blisko niego, a sokoły czerwononogie polują w powietrzu na ważki na przełomie maja i czerwca.

Dostęp do wieży obserwacyjnej i mostu prowadzi z parkingu w Segenvej. Bastemose zostało nazwane na cześć łyka lipy, która w przeszłości była niezbędnym przedmiotem gospodarstwa domowego. Z tego samego powodu obszar leśny, na którym znajduje się torfowisko, nazywa się Lindesbjerg.

Las Bizonów

W Svinemosen znajduje się farma bizonów. Zwierzęta są ogrodzone i wędrują po powierzchni około 200 hektarów.

Stado żubrów składające się z sześciu krów i jednego byka przybyło do Almindingen z Polski w czerwcu 2012 r. Już rok później urodziło się pierwsze cielę i od tego czasu stado rośnie z roku na rok. Żubry zamieszkują tylko rezerwat przyrody, ponieważ Bornholm nie jest naturalnym domem dla tak dużych zwierząt, a jedynie dla jeleni, dzików czy bobrów, które zamieszkują otwarte obszary leśne. Wpływ dużych zwierząt na las utrzymuje go i przyczynia się do tworzenia naturalnych siedlisk, które praktycznie zniknęły z lasów duńskich. Naturalne siedliska, w których rośnie znaczna liczba ziół i żyje wiele gatunków owadów, nie przetrwałyby.

Bornholm został wybrany jako dom zwierząt w ramach projektu ochrony żubra. Po I wojnie światowej gatunek ten został praktycznie wyeliminowany i w Europie nie było żadnego dzikiego żubra. Ale 54 z nich żyły w niewoli i dzięki nim populacja tego gatunku wzrosła do ponad 4000, w tym żyjących na Bornholmie.

Żubry zwykle nie są niebezpieczne, zaleca się jednak zachowanie odległości co najmniej 100 metrów, aby uniknąć niebezpiecznych sytuacji. Należy zauważyć, że samice żubrów z nowonarodzonymi cielętami są znacznie bardziej agresywne niż zwykle. Odwiedzający proszeni są o pozostanie na utwardzonych i wyłożonych brukami ścieżkach i oznakowanych trasach. Psy mogą być wyprowadzane, ale oczywiście muszą być trzymane na smyczy. Możliwe jest zwiedzenie lasu żubrowego samochodem, ponieważ kraty dla bydła są zainstalowane na obu końcach Chr. X's Vej.

W zagrodzie żubrowej znajduje się również Svinemosen, który jest ładnym rezerwatem ptaków, między innymi z żurawiami. Znajduje się tutaj wieża obserwacyjna dokładnie tam, gdzie droga dociera do torfowiska. W 2013 r. drogę nazwano Prinsgemalens Vej („Droga małżonki księcia”) i ustawiono dwie ławki z widokiem na torfowisko. Przez ostatnie 40 lat książę Henrik odwiedzał Bornholm w trakcie wiosennych polowań, a szczególnie upodobał sobie rezerwat Svinemosen.

DOJAZD

 Rowerem: trasa rowerowa Rønne - Gudhjem lub Rønne - Årsdale

Autobusem: z Rønne, autobusy linii 4, 9

tovbanen on Bornholm
Ta strona używa ciasteczek, aby mogła działać lepiej.
Facebook
Instagram