Wiele zabytkowych zamków, okopów i fortyfikacji na Bornholmie ma wiele świadectw długiej historii wyspy. Dziś są popularnymi atrakcjami na wyspie. Ze względu na swoje centralne położenie na Morzu Bałtyckim Bornholm był wielokrotnie areną walk i grabieży.
Oprócz ruin zamku Hammershus znajdują się Lilleborg & Gamleborg w lesie Almindingen, Gamleborg w Paradisbakkerne, mury obronne Rispebjerg, wyspa fortecy Christiansø, fortyfikacje w Rønne, mury Storeborg w pobliżu Rø, wały Borgvolden na plantacji Rø i wiele innych małych szańców i fortyfikacji wokół wyspy. Również okrągłe kościoły Bornholmu były małymi zamkami, które służyły ochronie ludności.
Hammershus to najbardziej imponujące średniowieczne ruiny zamku na Bornholmie i popularne miejsce wycieczek. Tuż przy drodze z Vang do Sandvig, Hammershus oferuje swoim gościom imponujące widoki. W XII wieku w tym miejscu rozpoczęto budowę twierdzy. Przez wieki przekształciła się ona w niemal niepowtarzalną fortecę, otoczoną z trzech stron stromymi ścianami skalnymi. Zamek był siedzibą dostojników kościelnych do czasu zajęcia Bornholmu przez Lubeków w 1522 roku. W 1658 roku Bornholm, a wraz z nim zamek stały się szwedzkim terenem. Ten okres był krótkotrwały, a rok później Duńczycy ponownie rządzili Hammershus. Zamek przeżywał swój rozkwit w XVI wieku.
Od 1743 roku żaden władca nie mieszkał już w zamku, co spowodowało upadek obiektu, który można było powstrzymać dopiero w 1822 roku, kiedy objęto go ochroną. Obiekt jest obecnie gruntownie odnawiany.
System murów w Rispebjerg to najstarsza twierdza Bornholmu, na wschód od Pedersker położona nad rzeką Øle Å, gdzie już w epoce kamiennej odbywały się na miejscu akty rytualne. Uważa się, że była to świątynia słońca. W epoce żelaza około 100-300 r.n.e. świątynia stała się fortyfikacją mającą chronić okoliczną ludność przed atakami rabusiów. Był to wał obronny z ogrodzeniem z palisady, wieżyczkami i chodnikiem. Całość była otoczona fosą. Z jednej strony cały zespół był chroniony przez rzekę.
Dziś niestety nie ma wiele do oglądania, ponieważ wszystkie drewniane mocowania dawno już zgniły. Mury obronne są nadal dobrze widoczne. Dodatkowo w kilku miejscach zaznaczono lokalizację i wielkość budynków.
Pozostałości zamku Gamleborg znajdują się na obszarze leśnym Almindingen. Zamek ten był pierwszym masywnym kompleksem zamkowym na Bornholmie, zbudowany w czasach Wielkiej Migracji około 750 roku, jako miejsce schronienia dla ludności z innych plemion Wikingów, Gamleborg przeżywał swój szczyt przed Lilleborgiem, w epoce Wikingów między 800 a 1100 rokiem. W tym czasie była to główna twierdza wyspy i siedziba króla. Obiekt mierzy 264 x 110 m.
Około 1100 roku zamek został ponownie mocno wzmocniony, zanim został opuszczony na rzecz nowego zamku Lilleborg, który został zbudowany zaledwie 700 metrów dalej. Przyczyna tego nie jest znana. W tym czasie obszar Almindingen nie był jeszcze zalesiony. Był to raczej mniej zalesiony, pagórkowaty teren z wrzosowiskami i jeziorami, dolinami i głazami. Ze względu na swoje bogactwo Bornholm był często odwiedzany przez obce wojska. Ludzie szukali tu również ochrony na wypadek klęsk żywiołowych.
Dziś nadal można podziwiać kilka pozostałości ścian fundamentowych. Mur ziemny znajduje się na północnej, zachodniej i południowej krawędzi dawnego zamku. Z drugiej strony strona wschodnia jest bardzo stroma i zapewnia dobrą ochronę przed napastnikami. Wielka północna brama jest nadal dobrze widoczna. W pierwszym okresie powstania zamku znajdowała się tu również brama południowa, którą później zamknięto i zastąpiono bramą od strony południowo - zachodniej. Ponieważ w kompleksie nie udało się odkryć prawie żadnych znalezisk archeologicznych, zakłada się, że był on wykorzystywany w przypadku napadów. Podobno zamek nie był przez cały czas zamieszkany.
Lilleborg (Mały Zamek) zastąpił Gamleborg jako królewską fortecę na Bornholmie w XII wieku. Jednak rozmiar obu systemów był trudny do porównania. Niemniej Lilleborg był także twierdzą obronną. We wczesnym średniowieczu służył królowi, jako centrum władzy świeckiej na Bornholmie, a tym samym stanowił alternatywę zamku Hammershus i kościoła, który był twierdzą arcybiskupa na północy wyspy.
Archeologiczne znaleziska monet z czasów Knuta Magnussona (1146-57) i jego następcy Valdemara I (1157-82) świadczą o wieku zamku. Zakłada się również, że jeden z nich musiał przebywać w zamku. W 1259 roku, po zdobyciu go przez króla arcybiskupa Jakoba Erlandsena, został zniszczony przez atak przy wsparciu księcia Jaromara z wyspy Rugia. Było to wynikiem ciągłej walki o władzę między kościołem a królem na wyspie. Podczas wykopalisk oprócz broni i śladów pożarów znaleziono również inne monety, co sugeruje, że obiekt musiał być później zamieszkiwany. Więc wygląda na to, że nie został on całkowicie zniszczony, ale z biegiem lat stopniowo jego stan się pogarszał.
Borgesøen to jezioro w bezpośrednim sąsiedztwie pozostałości twierdzy. W tym czasie służyło jako część systemu obronnego, obejmując wówczas całe 16-metrowe wzgórze. Jedynym przejściem był drewniany most. Na murze pierścieniowym wejścia do zamku strzegła narożna wieża o wymiarach 9,5 x 9,5 m. Od tego momentu można było walczyć z wrogami ze wszystkich stron. Mury zamku miały 2,40 m grubości. Dalsze mury prowadziły w dół do jeziora i prawdopodobnie zostały one zbudowane w celu zabezpieczenia dostaw wody, ponieważ zamek nie miał studni.
Dziś pozostałości zamku, które znajdują się na wzgórzu, są łatwo dostępne z drogi z Ronne do Svaneke, są to ściany fundamentowe, które niegdyś otaczały szczyt wzgórza na długości 76 m.
Paradisbakkerne to zalesiony obszar wzgórz na wschodzie Bornholmu. Bardzo urozmaicony krajobrazowo i ciekawy obszar obejmuje wąwozy, bujane kamienie, wrzosowiska i jeziora oraz ruiny starego zamku. Zamek ochronny, znany również jako Gamleborg, pochodzi z około 400 roku naszej ery, kiedy różne ludy i plemiona wędrowały po Europie w poszukiwaniu nowych terenów. W wyniku tej migracji ludów doszło również do starć między miejscową ludnością a obcymi. Gamleborg został zbudowany, aby chronić mieszkańców Bornholmu. Znajdujący się na 14-metrowej skale obiekt był trudno dostępny. Na podstawie znalezisk archeologicznych przypuszcza się, że zamek został zbudowany około 800 roku naszej ery.
Dziś nadal można znaleźć kilka kamiennych ścian i fundamentów.
Okrągłe kościoły na Bornholmie, to prawdopodobnie najciekawsze fortyfikacje na wyspie. Oprócz funkcji miejsc kultu były również schronieniem dla ludności Bornholmu podczas ataków. Niemal w tym samym czasie, w połowie XII wieku, cztery okrągłe kościoły zostały zbudowane równo na całej wyspie. Kościoły nigdy nie były budowane bezpośrednio na wybrzeżu i zawsze w strategicznie sprytnie wybranych miejscach, takich jak małe fortece. Okrągły budynek kościoła miał płaski dach z okrągłym biegiem. Tak więc obrońcy mogli wykorzystać kościół jako punkt obserwacyjny i dobrze go bronić. Sam kościół miał tylko bardzo małe i wąskie okna. Wejścia na wyższe piętra były łatwe do obrony.
Dziś okrągłe kościoły Bornholmu mają spiczaste stożkowe dachy. Cztery okrągłe kościoły znajdują się w Østerlars, Olsker, Nyker i Nylars.
Pod koniec XVIII wieku, w czasach ciągłych walk o władzę w regionie Morza Bałtyckiego, król duński Frederik V zdecydował o rozbudowie miasta Rønne do twierdzy. Zaplanowano port morski, aby chronić duńską flotę przed szwedzkimi atakami i przypominający fortecę mur osłonowy otaczający całe miasto. Ambitne prace budowlane rozpoczęto w 1687 roku, ale projekt nigdy nie został w pełni zrealizowany, ponieważ budowa została zatrzymana w 1789 roku. Do tego czasu w Rønne zbudowano różne fosy i wieżę strzelniczą na południu miasta. Ta wieża (Kastellet) wygląda bardzo podobnie do okrągłych kościołów Bornholmu, ponieważ jest bielona. Identycznym przykładem jest Lille Tårn na wyspach grochowych - Ertholmene.
Fort był wyposażony w 10 dużych armat na najwyższym piętrze i służył jako prochownia. Ponadto w 1816 r. zbudowano różne inne budynki, które są otoczone dużym murem, a obecnie znajduje się tutaj Muzeum Obrony Bornholmu.
Szańce na Bornholmie zostały wykorzystane do obrony naturalnych portów, aby zapobiec lądowaniu wojsk wroga na wyspie. Można je znaleźć rozłożone na całej linii brzegowej, na przykład w zatoce Arnager w Bølshavn, Gulhals Batteri i Malkeværnskansen między Årsdale i Nexø, Hasle - Helligpeder Skanse, Kanondalen Rønne (twierdza Rønne), Langeskanse w pobliżu Balki, Sandvig Batteri, Sose Odde, Svaneke Skanser i St. Myregård (Arnager). Nie wszystkie szańce zostały zbudowane w tym samym czasie. Niektóre pochodzą z XV i XVI wieku.
Szczególnie warto zobaczyć obiekt Svaneke Skanser tuż obok wędzarni w Svaneke. Zostały one zbudowane, aby chronić port nieco dalej na południe od obcych statków. Pierwotnie na północ od portu znajdowały się baterie północna i wschodnia, a także bateria zegarkowa i dwie kolejne baterie na południe od portu Svaneke. Na przełomie XVIII i XIX wieku stacjonowało tam 11 dział. W tym czasie ostrzeliwano w szczególności angielskie okręty wojenne.
Bateria armat w Dueodde odgrywa szczególną rolę wśród fortyfikacji Bornholmu. To nie jest instalacja obronna, jak wszystkie inne, ale niemiecka pozycja artyleryjska z bunkrami, które zostały zbudowane przez niemiecki Wehrmacht na południu Bornholmu w 1942 roku podczas II wojny światowej. Stamtąd niemieccy okupanci chcieli kontrolować wszystkie ruchy statków na Bałtyku.
Zgodnie z planami ogromny obiekt nigdy nie został ukończony i nigdy nie widział armat. Niemniej jednak można zobaczyć ogromne bunkry w sosnowym lesie Dueodde.
Średniowieczne centrum Bornholmu to park rozrywki, w którym nie ma żadnego konkretnego odniesienia historycznego. Niemniej jednak oferuje niezrównany wgląd w życie na Bornholmie między XI a XIII wiekiem, a także architekturę średniowiecznej fortecy. Wszystkie budynki są oparte na historycznych modelach.
Oprócz średniowiecznej wioski ze stajniami, domami, kuźnią i innymi warsztatami, znajduje się tam również drewniany zamek obronny, porównywalny z tym na Rispebjerg, z wieżą, innymi zabudowaniami i okrężnym torem na płocie. Imponujące pokazy strzeleckie są szczególnie popularne wśród młodych i starszych.
Twierdza Christiansø nie znajduje się na Bornholmie, ale na Wyspach Grochowych na wschodzie. Do Ertholmene, jak się je nazywa po duńsku, można dostać się tylko przez Bornholm. Fortyfikacje Christiansø są bardzo warte zobaczenia, ponieważ cała wyspa została objęta fortyfikacjami. Twierdza na Christiansø ma swoje początki w 1684 roku, kiedy duński król Christian V zdecydował się rozszerzyć naturalny port archipelagu.
Wieże obronne, mury i szańce wzniesiono w bardzo krótkim czasie pod nadzorem norweskiego inżyniera Anthona Coucherona i 450 pracowników. Twierdza przeszła największą próbę kwasowości w 1808 roku, kiedy angielskie okręty wojenne zaatakowały port wojskowy w celu zatopienia duńskich korsarzy. Próba ataku się nie powiodła. Oprócz tego, że służyły jako port i forteca, wyspy grochu służyły również jako wyspa więzienna ze względu na swoje odizolowane położenie. Na jałowych skalistych wyspach uwięziono wielu znanych więźniów.
Dziś można wybrać się na całodniowe wycieczki z Bornholmu na wyspy grochu i zwiedzić dobrze zachowane fortyfikacje.
