Małe miasteczko Vang leży na północno-zachodnim wybrzeżu wyspy Bornholm, tuż przed ruinami średniowiecznego zamku Hammershus. Jadąc do Vang, schodzi się stromą drogą wzdłuż wybrzeża do portu, centrum wioski rybackiej. Port otoczony jest wieloma dobrze zachowanymi domami rybackimi. Przy porcie znajduje się parking, który można wykorzystać jako punkt wypadowy do zwiedzania miasta.
Widok z portu na tarasową wioskę pokazuje najpiękniejszą stronę Vang, aż trudno uwierzyć, że mieszka tu tylko około 100 osób. W mieście i jego okolicach jest kilka bardzo ładnych domów wakacyjnych.
Każda wizyta w Vang zaczyna się w porcie.
Rybołówstwo w Vang ma długą tradycję. Od średniowiecza łowiono i solono tutaj śledzie. Niegdyś głównym daniem ludności był śledź. Czasami solone śledzie spożywano nawet trzy razy dziennie. Później był również wędzony. Dorsz był przerabiany na suszoną rybę, aby móc go spożyć po długim czasie od połowu. Suszona ryba była w razie potrzeby ponownie namoczona, a następnie podawana z ziemniakami i musztardą. Dziś rzadko widuje się rybaka wychodzącego w morze.
W przeszłości Vang było również centrum obróbki kamienia na wyspie. W porcie pamiętają o tym do dziś ociosane bloki granitowego kamienia z tamtych czasów. Rybacy i kamieniarze zawsze stanowili ważną część populacji Vang.
Vang zawsze był wioską rybacką. Został zbudowany w jedynym miejscu między Teglkås i Hammershus, gdzie można było budować domy. Skała wybrzeża została tu nieco cofnięta, dzięki czemu powstał niewielki obszar do zbudowania.
Pierwsza pisemna wzmianka o Vang pochodzi z 1570 roku, ale znaleziska archeologiczne z epoki żelaza wskazują, że obszar ten był zamieszkany znacznie wcześniej. Na początku XIX wieku wybudowano port i młyny wodne. Około 1870 r. wybudowano port rybacki. Niestety nie na tyle duży, że rybacy wielokrotnie pisali petycje do parlamentu Bornholmu o rozbudowę portu w latach 1880 - 1890. Prawie żaden zagraniczny rybak, który znalazł się w niebezpieczeństwie na morzu, nie mógł zawinąć do portu podczas sztormu. W 1898 roku zaplanowano ostatecznie prace budowlane na nabrzeżu i molo.
Dopiero pod koniec XIX wieku, kiedy na Bornholmie kwitło wydobywanie granitu, Vang stało się stolicą kamieniarstwa na Bornholmie. W 1896 roku na południe od miasta zbudowano port przeładunkowy dla kamieniołomu granitu Ringebakkerne, aby móc szybko i niedrogo transportować wydobyty granit. Niektórzy rybacy przenieśli się do kamieniołomu, aby uzyskać bardziej regularne dochody. Ta osobliwość koegzystencji rybaków i kamieniarzy zapewniła Vang istnienie. Byli też inni rybacy, którzy nie wypływali na ryby, ale handlowali na swoich łodziach prowiantem. Były to otwarte tak zwane „bumboats”, którymi dostarczano prowiant do ruchliwych linii żeglugowych wokół Bornholmu. Przepływające lub zakotwiczone statki zaopatrywano w ziemniaki, tytoń, alkohol i chleb. Jednak od 1920 r. ten rodzaj handlu był zakazany przez organy urzędowe. W tym czasie coraz więcej rybaków i rolników decydowało się na kontynuowanie pracy kamieniarza.
Na początku wokół portu znajdowały się pojedyncze domy, później coraz więcej ich budowano na zboczu wzgórza. W Vang można zobaczyć nie tylko stare domy z błota z dachami krytymi strzechą, ale też wiele domów zbudowanych z cegły z dachówką. Było to wynikiem skromnego dobrobytu, jaki nastał wraz z kamieniołomem w latach dwudziestych. Poprawiło to również warunki higieniczne i styl życia w Vang. Wcześniej warunki życia w Vang były bardzo złe i szczególnie ciężkie zimą. Dodatkowo miejsce cierpiało na brak opału, dlatego było ogrzewane drewnem i torfem.
Jedyną prawdziwą atrakcją jest młyn wodny Vang. Ta kryta strzechą rzadkość ma ponad 200 lat i jest wyjątkowa w swojej konstrukcji na Bornholmie. Młyn wodny był kilkakrotnie odnawiany, ostatni raz w latach 2010 - 2011. Młyn wodny Vang pochodzi z 1811 roku i działał do 1905 roku, a w 1927 roku został wyremontowany i objęty ochroną zabytków. W 1931 roku sprzedano młyn i budynki mieszkalne. W 1969 r. młyn wodny został całkowicie przejęty przez Muzeum Bornholmskie. W 1978 roku młyn wodny Vang był jedynym funkcjonującym młynem wodnym na Bornholmie. W 1986 roku młyn wodny został wyremontowany wewnątrz i na zewnątrz pod kierownictwem Bornholms Museum i całkowicie odnowiony. Ostatnia kompleksowa renowacja miała miejsce w latach 2010/2011.
Vang Granitbrud (Vang Granite Quarry) to miejsce z wieloma możliwościami spędzania czasu na świeżym powietrzu, z wyjątkową przyrodą i geologią.
Cały obszar to dawne kamieniołomy granitu z lat 80. XIX wieku, kiedy granit z Vang Granitbrud był wykorzystywany do wielu różnych projektów w Danii i za granicą: w Kopenhadze (ratusz, muzeum narodowe itp.), nawet most nad Wielkim Bełtem. Kamieniołom działał do 1996 roku, z powodu nieefektywności ekonomicznej cen na rynku granitu.
Projekt „Nowe życie w kamieniołomie granitu Vang” zmienił kamieniołom w piękną przyrodę i miejsce do różnych aktywności. Powstały nowe szlaki, sheltery i miejsca piknikowe. Trasy górskie dla rowerzystów MTB oraz ścianki wspinaczkowe przekształciły tą okolicę w idealne miejsce do aktywności na świeżym powietrzu.
Szlaki piesze biegną wzdłuż skalistego wybrzeża i prowadzą wędrowców lub spacerowiczów do ruin zamku Hammershus. Na południe od Vang znajduje się jedna z najciekawszych atrakcji Bornholmu - Jons Kapel, to jedna z najbardziej imponujących formacji klifowych na wyspie. Według legendy w średniowieczu mieszkał tu mnich, który z tego klifu, swojej kaplicy, głosił kazania rybakom nad Bałtykiem. Dziś strome schody prowadzą w dół klifów na skalistą plażę. Można tam podziwiać klify o wysokości do 22 m. Dostępne są również jaskinie, w których podobno mieszkał pustelnik.
Na północ od Vang znajduje się również wodospad, trzeci co do wysokości w Danii i ma najczystszą wodę na wyspie.
Na południe od Vang, tuż przy młynie Ringedals Watermill, znajduje się ścieżka do niektórych stawów młyńskich. W przeszłości umożliwiały one eksploatację młyna nawet w porze suchej. Dalej ścieżką dochodzimy do jeziora Ringedalssee. Na południe od niego znajduje się jaskinia, o której mówi się, że kiedyś służyła jako schronienie poszukiwanemu mordercy.
